شماره ٧٩٤: هر که دل با دلربايي مي نهد
هر که دل با دلربايي مي نهد
خويشتن را در بلايي مي نهد
مي خورد صد غوطه در درياي غم
چشم اگر بر آشنايي مي نهد
دلبرا، چابک سوار تو سنت
دلبري را دست و پايي مي نهد
تا سر زلف تو جاي فتنه شد
فتنه هم خود را به جايي مي نهد
غمزه شوخت جراحت مي کند
هر که را لعلت دوايي مي نهد
عاشقان را مي کشي و لعل تو
هم بر ايشان خونبهايي مي نهد
کيست خسرو تا جفاي خسروان
چون تو شاهي بر گدايي مي نهد