شماره ٧٤٤: ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد
ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد
به وفا کوش که از دوست وفا خوش باشد
بي تو، اي گل، سر گلگشت چمن نيست مرا
که تماشاي گلستان شما خوش باشد
پرده برگير ز رخ تا که دعايي بکنم
که به هنگام سحرگاه دعا خوش باشد
گر کند ناز وگر عربده با اهل نظر
چشم مردم کش آن شوخ به ما خوش باشد
گر دلم ريش کند ور جگرم خون سازد
چشم غارتگر آن ترک مرا خوش باشد
دايم از پرورش من آن سرو خوش است
همه خواهند که پرورده ما خوش باشد
خسروا، ديده نگه دار ز ديدار رقيب
که زيان نظر از صحبت ناخوش باشد