شماره ٦٧٥: گر به کوي عاشقان آن ماه گاهي بگذرد

گر به کوي عاشقان آن ماه گاهي بگذرد
بر گدايان همچنان باشد که شاهي بگذرد
سالها شد تا به کويش اوفتادم روز و شب
بر اميد آنکه ماهم به ماهي بگذرد
سيل اشکم چون خيالش ديد در دل جا گرفت
روز باران کس نخواهد کز پناهي بگذرد
آب ديده مي زنم هر دم بران خاک رهش
تا غباري بر نيايد، گر به راهي بگذرد