شماره ١٢: درآمد در دل آن سلطان دلها
درآمد در دل آن سلطان دلها
دل من زنده شد زان جان دلها
همي کارد به کويش تخم جان خلق
که مي بارد از آن باران دلها
ز بس دلها که در کوي تو افتاد
شده زاغ و زغن مهمان دلها
به گرما از سواد چشم من کن
سيه چتر خود، اي سلطان دلها
زهي مهتاب عالم سوز کافگند
رخت در عرصه ويران دلها
عذابي دارم از تو گر چه هستي
ز رحمت آيتي در شأن دلها
نگويم درد خود کس را که نشناخت
طبيب کالبد درمان دلها
تو مي خور گر چه مشتاقان کباب اند
به روي آتش سوزان دلها
دل خسرو شد از نو بت پرستي
تو تا بردي همه ايمان دلها