خاتمه
نه از ساقي نه از پيمانه گفتم
حديث عشق بيباکانه گفتم
شنيدم آنچه از پاکان امت
ترا با شوخي رندانه گفتم
بخود باز آ و دامان دلي گير
درون سينه ي خود منزلي گير
بده اين کشت را خونابه ي خويش
فشاندم دانه من تو حاصلي گير
حرم جز قبله ي قلب و نظر نيست
طواف او طواف بام و در نيست
ميان ما و بيت الله رمزيست
که جبريل امين را هم خبر نيست