دعا

اي که از خمخانه ي فطرت بجامم ريختي
ز آتش صهباي من بگداز ميناي مرا
عشق را سرمايه ساز از گرمي فرياد من
شعله ي بيباک گردان خاک سيناي مرا
چون بميرم از غبار من چراغ لاله ساز
تازه کن داغ مرا، سوزان بصحراي مرا