4899 مورد در 0.00 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
مبادت پشيماني از رنج خويش
جهاندار خويشان و مام و پدر
که بخشم شما رابسي تاج و گنج
بسر بر نهادند گوهر کلاه
همه دشمن جان تاريک تست
نه آزرم سالار و فرمان شاه
همان مايه ور جوشن و خود زر
بمردانگي نام از آن تو پيش
ترا دادم و زور و فرزانگي
وليکن دلم را ز مهرست رنج
گزيده ز بهر مني رنج خويش
همه ايزدي هرچ بايدت هست
گزيدستي از بهر ما رنج خويش
سليح و دل و گنج و فرزانگي
ندارم دريغ از شما دست راست
خداوند شمشير و خفتان و رنج
چو رزم آيدش رنج بينا کند
همان گنج و هم تخت و افسر دهند
همان رزم وبزم و مي و سور هست
بسي از روان پدر کرد ياد
همي راند با خويشتن شاه گنج
دلش پر زکين و سرش پر ز باد
برد لشکر و پيل و گنج درم
نه اسب و نه شمشير و گنج و سپاه
که گنج و سپاهت بماند بجاي