ديوان وحشي بافقي

ز دست بخششت در آستينش
کليد قفل گنج شايگان باد

ديوان عرفي شيرازي

گر بخون خوردن دهندم اختيار
خون گنج شايگان خواهم گزيد

ديوان شمس

روان شد سوي ما کوثر که گنجا نيست ظرف اندر
بدران مشک سقا را بزن سنگي و بشکن خم

ديوان خاقاني

پيش بزرگان ما آب کسي روشن است
فعل سگ گنجه است قدح خر روستا

طعنه بيمار پرس صعب تر از تب
کاين عرض از گنجه نيست از وطن آورد

آتش تب در زمين گنجه همه شب
در دم من آه آسمان شکن آورد

صدمه آهم شنيد مؤذن شب گفت
زلزله گنجه باز تاختن آورد

من گنجه نبينم که براهيم در او نيست
من مکه نخواهم که ازو کعبه برون شد

دريغا گنجه خرم که اکنون جاي ماتم شد
که از فر چنين صدري فراق افتاد فرجامش

بوستان سعدي

يکي پادشه زاده در گنجه بود
که دور از تو ناپاک و سرپنجه بود

ديوان سنايي

هم بدين وزن اي پسر پور خطيب گنجه گفت:
«نوبهار آمد نگارا باده گلنار کو»

کشکول شيخ بهايي

ز ويرانه ي گنجه شد گنج سنج
رسانيد گنج هنر را به پنج

ديوان محتشم کاشاني

تا موکب جلالت در ملک خويش گنجه
افزوده بر ممالک صد ملک ديگرت باد

خسرو و شيرين نظامي

ز گنجه فتح خوزستان که کرده است؟
ز عمان تا به اصفاهان که خورده است؟

هفت پيکر نظامي

چون فروزنده شد به عکس و عيار
نقد اين گنجه خيز رومي کار

شرف نامه نظامي

نظامي که در گنجه شد شهربند
مباد از سلام تو نابهرمند

نهان مرا آشکارا برند
ز گنجه است اگر تا بخارا برند

اقبالنامه نظامي

ز بس گنج که آنروز بر باد رفت
شب شنبه را گنجه از ياد رفت

مخزن الاسرار نظامي

گنجه گره کرده گريبان من
بي گرهي گنج عراق آن من

هفت اورنگ جامي

ز ويرانه گنجه شد گنج سنج
رسانيد گنج گهر را به پنج

به تخصيص پنجي که سر پنجه زد
بشيري که سرپنجه از گنجه زد

از گنجه چو گنج آن گهر ريز
وز هند چو طوطي اين شکر ريز

ناظم گنجه نظامي که به رنج
عدد گنج رسانيد به پنج

ديوان عرفي شيرازي

کنون درگاه عرفي بوسه گاهست
ترا از گنجه تا شيراز راهست

ديوان انوري

حسنت اندر جهان نمي گنجد
نامت اندر دهان نمي گنجد