خسرو و شيرين نظامي

رياحين بخش باغ صبحگاهي
کليد مخزن گنج الهي

نخست اقبال وانگه کام جستن
نشايد گنج بي آرام جستن

ز گنج افشاني و گوهر نثاري
بجاي آورد رسم دوستداري

نسيم دوست مي يابد دماغم
خيال گنج مي بيند چراغم

خزينه در گشاده گنج برده
سپه رفته سپهسالار مرده

ليلي و مجنون نظامي

اي مصعد آسمان نوشته
چون گنج به خاک بازگشته

اجري خور دسترنج خويشم
گر محتشمم ز گنج خويشم

گنج دو جهان در آستينم
در دزدي مفلسي چه بينم

هم فارغم از کشيدن رنج
هم ايمنم از بريدن گنج

هر گنج که برقعي نپوشد
در بردن آن جهان بکوشد

مشغول بدانکه گنج بازند
وان شيفته را علاج سازند

گنجينه گشاي اين خزينه
سرباز کند ز گنج سينه

اي خازن گنج آشنائي
عشق از تو گرفته روشنائي

هر گنج که درون غاريست
بر دامن او نشسته ماريست

دوران چو طلسم گنج بربود
وان قفل خزينه بند فرسود

هفت پيکر نظامي

چيست کانرا من جواهرسنج
بر نسنجيدم از جواهر و گنج

چون در کان جود بگشايد
گنج بخشد گناه بخشايد

گنج در حضرتش روانه شده
غارت تيغ و تازيانه شده

من که دريافتم چنين جائي
شاد گشتم چو گنج پيمائي

امشبي بر اميد گنج بساز
شب فردا خزينه مي پرداز

قفل گنج گهر بيندازم
با به افتاد شاه در سازم

زان فرومايه گوهران رستي
به چنين گنج خانه پيوستي

هم تهي ديد گنج آکنده
هم سليح و سپه پراکنده

هر يک افسانه اي جداگانه
خانه گنج شد نه افسانه

شرف نامه نظامي

ز رونق مبر نقش آرايشم
نصيبي ده از گنج بخشايشم