الهي نامه عطار

از آن مي سوزم و زان مي گدازم
که موئي در نمي گنجد چه سازم

در او معدوم شو اي گشته موجود
تو و او در نمي گنجد چه مقصود

هيلاج نامه عطار

همه شرع است شيخ از ديد توحيد
نمي گنجد در اين اسرار تقليد

اگر خواهي شدن سوي خرابات
نمي گنجد در اينجا عين طامات

تو در تقليد و من در سر توحيد
کجا گنجد يقين توحيد و تقليد

ترا پيداست ذات ما بدينحرف
ولي روغن کجا گنجد در اين ظرف

درينمعني عجب افتاد آن پير
نمي گنجد در اين اسرار تدبير

خدا پاک و منزه در حقيقت
کجا گنجد درين عين طبيعت

سخن از عشق ميگويد نه از عقل
کجا گنجد بنزد عشق از نقل

از آن مستم که در عين خرابات
نمي گنجد همي طاوس و طامات

خسرو نامه عطار

کسي را ماه آيد زاسمان پيش
چگونه در زمين گنجد بينديش

بگو تا عقل پيش او چه سنجد
چنان ذاتي کجا در عقل گنجد

مختار نامه عطار

آن دانه که در دل زمين افکندند
گر شاخ زند در دو جهان کي گنجد

زان تنگ دهان مي بنگويم سخني
تنگ است دهان برون نمي گنجد از او

اي موي ميان! از کمرت در رشکم
کانجا که وي است موي مي در گنجد

جوهر الذات عطار

در اينجا نيست صورت نيز معني
نمي گنجد در اينجا عين دعوي

چو در خلوت نشيند يار با يار
اگر موئي بود کي گنجد اغيار

پسر گفت اي پدر گفتي حقيقت
کجا گنجد حقيقت در طريقت

در آن دريا شدم بيخود ابا خود
نمي گنجد در آن دريا چرا بد

مئي خوردم که جان محوست در يار
نمي گنجد بجز دلدار ديار

نمي گنجد بجز جانان درونم
که جانان شد درون و هم برونم

نمي گنجد بجز جانان در اين دل
که او نگشاد ما را راز مشکل

صفاتت برتر است از عقل و افعال
کجا گنجد ز علم عالمان قال

در آن مي جان کجا گنجد زماني
که آندم نيست اينجا کل مکاني

در آن مي در خدا بيني حقيقت
نمي گنجد دگر اينجا دقيقت