4899 مورد در 0.00 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
برافشانم اين گنج آگنده را
به آهن بياراست گنج مرا
همه گنج سوي دليران کشيد
بود شادمان در سراي سپنج
نژاد بزرگان و گنج کيان
همان ياره و تاج گوهرنگار
بياورد با خويشتن يادگار
ز هرگونه يي گنج آراسته
فرستادن مردم و رنج من
ز گنج آنچ پرمايه تر خواستي
تن زيردستان به رنج آورد
نگهبان گنج کهان و مهان
نوازنده مردم پارسا
بياراست ايوان و گاه ورا
به زفتي سر سرفرازان بود
سپاهي در گنج دارد نگاه
يکايک به نعمان منذر سپرد
همان نامداران خسروپرست
به مزد روان جهاندار جم
وگر دل به دينارشان گستريم
ازين خامشي گنج کيفر برد
نبنديم دل در سراي سپنج
بدوبر گشايم در گنج باز
نيامدش از آگندن گنج باد
به ديوانهايشان نويسيد نام