هفت اورنگ جامي

اگر گنج حکمت همي بايدت
به جز گنج کاوي نمي شايدت

شده بر تو دور زمان گنج سنج
نمانده ست بر تو نهان هيچ گنج

چو جان تو گنج و طلسم است جسم
بر اين گنج پر مايه بشکن طلسم

کند اژدها بر در گنج جاي
ولي کم بود اژدها گنج زاي

ولي بينم از کلک هر گنج سنج
پر از پنج گنج اين سراي سپنج

گنج جان سنج به ويرانه جسم
حارس گنج به صد گونه طلسم

گنج نه گنج فشان هر دو تويي
تاج ده تاج ستان هر دو تويي

هست گنج تو ز هر گنج فره
گوهر فقر در او از همه به

نيست خوش گنج چو رنجي نکشي
رنج کش گرطلبي گنج خوشي

گنج خالي ز قناعت رنج است
هم قناعت که قناعت گنج است

پنج نماز است به از پنج گنج
به که بدين پنج شوي گنج سنج

که گنج مقصدم بس ناپديد است
در آن گنج ناپيدا کليد است

زليخا بود گنج خوبي آري
بود هر گنج را ناچار ماري

ديوان عرفي شيرازي

گنج طلب زير قدم سوده ايم
وز طلب گنج نياسوده ايم

ور گهرش هست سزاوار گنج
لطف تو ميداند و ايثار گنج

گر طلب گنج کني هوش دار
بر نفس گنج وران گوشدار

وانگه از آن گنج ببرمزد رنج
نغز در آويز بدامان گنج

رنج طلب به که در او گنج هست
بس گهر و گنج درين رنج هست

چشم بتان گر نبود مست رنج
گوهر دلها نبرد گنج گنج

کشکول شيخ بهايي

... درهمي بود، چقدرش رايگان به تو رسد؟ ...

تذکرة الاوليا عطار

... گاه چنين خوابت را رايگان نگويند، چون ما نبوديم اصلا، مارا چون ...

کليله و دمنه

در غرورش ، توانگر و درويش
شاد همچون خيال گنج انديش

اسرار و رموز اقبال لاهوري

از زيان گنج فراوانش همان
محفل گلهاي خندانش همان

ديوان امير خسرو

سر گنج شاهان ندارم، مرا بس
رخ خوبرويان وجوه معاشم

جام جم اوحدي مراغي

گنج توحيد را بهينه طلسم
نشناسم جزين دو نامي اسم