جوهر الذات عطار

چو پير گنج اينجا يافتي باز
شدي از گنج معني جان و سرباز

چو پير گنج ديدي گنج بردي
که در اول حقيقت رنج بردي

ترا اين گنج شد اينجا پديدار
ولي در گنج گشتي ناپديدار

ترا اين گنج معني شد مسلم
که از معني زدي در گنج کل دم

ترا اين گنج معني دوست دادست
حقيقت گنج اينجا در نهادست

درونت گنج جان آباد بنگر
ترا منشور از او و گنج از اويست

مجموعه آثار عطار

بود هم مرهم ريش اندران گنج
بود هم نوش و هم نيش انداران گنج

ويس و رامين

تو با صد گنج پيروزي و نازي
به چندين گنج شايد گر بنازي

ديوان فرخي سيستاني

کليدهاي شهادت نهادي اندر گنج
زهي ذخاير گنج تو طاعت جبار

بسا گنج هايي که تو بر گرفتي
پر از گنج دينار و صندوق گوهر

از گنج برون آرد مال و همه بدهد
در گنج نهد شکر بزرگان بدل مال

ديوان فروغي بسطامي

گر بر خرابي بگذري سويش به خواري ننگري
کايام گنج گوهري در گنج ويران پرورد

ديوان قاآني

بي اژدها چگونه بود گنج لاجرم
از بيم جان به گنج نيايد گذر مرا

کوه سيمين بر قفاو گنج سيمش پيش روي
گنج سيمش آشکار و کوه سيمش در حجاب

اژدها تا بود گنج مي کرد اي عجيب
اژدها ديدي که بر تاراج گنج آرد شتاب

هست چهرش گنج فيروزي و گردد آشکار
هرکرا آن گنج فيروزي خدا روزي کند

تو رنج بردي و از خاينان گرفتي گنج
به گنج و خواسته هر روز ساختي لشکر

گفتا که گنج و گهر گر باشدت بفروس
آنگه به مشت زرم اين گنج سيم بخر

هزاران گنج را از جود در آني بپردازد
کندشان پر همان دم باز تيغ گنج اندوزش

گنج شونه گنج جو خوشتر کدام انصاف ده
طعم شکر داشتن يا طمع شکر داشتن

زلفش آري اژدرست و گنج بيند در کمر
هر کمر کاو گنج دارد اژدها دارد همي

کشور بخشي و گنج باغ چه و مرز چيست
گنج دهي بيشمر سيم دهي بيشمار

گاه سخا کوه کوه وقت عطا سيل سيل
لعل دهي گنج گنج سيم دهي بار بار

بالاي گنج و سرو کند مار آشيان
ماري به گنج و سرو از آن آشيان کني

ديوان محتشم کاشاني

بهر که در طلب گنج لايزالي بود
گليم مختصر فقر و گنج ويران داد