ديوان شاه نعمت الله ولي

گنج اسما را تصرف مي کنيم
بر چنين گنج خدا مستظهريم

کنج دل گنج خانه عشق است
نقد اين گنج کنج ويرانيم

گنج عشقش بجو که در دل تست
آنچنان گنج در چنين ويران

در کنج دلم گنج غم عشق دفين است
گنج ار طلبي در دل ويرانه طلب کن

دل بود گنجينه گنج اله
نقد گنج کنج ويران شمس الدين

گنج او در کنج ويران دل است
گنج خواهي کنج ويران را بجو

گنج او در کنج دل گر يافتي
گنج را مي باش و سلطان را بجو

گنج در کنج دل ويران ماست
گنج اگر خواهي بيا از خود بجو

گنج او در کنج اين ويران نهاد
گنج او يابي اگر ويران شوي

اسم او گنج است و عالم چون طلسم
در طلسمش يافتم اين گنج اسم

اين طلسم و گنج باشد در ظهور
در حقيقت عين گنج آمد طلسم

مخزن گنج اله کنج دل عارف است
در طلب گنج او در دل عارف درآ

مهر او گنج و دل چو گنجينه
خانه بي گنج کنج ويران است

حافظ گنج اله صورت و معني تست
تا تو رعايت کني گنج نيابد خلل

نقد گنج کنت کنزا يافتم در کنج دل
رنج اگر بردم بسي گنج فراوان يافتم

گنج و ناگنج نزد او گنجد
گنج او در دلم نکو گنجد

معني تو گنج و صورت چون طلسم
در همه کنجي بجو آن گنج اسم

تو نقد گنج او در کنج عالم
طلب اين گنج و اين گنجينه فافهم

جمله عالم طلسم و گنج اسم
هر چه مي بينيم گنج است و طلسم

اگر تو بهره اي گيري از اين گنج
ز بهر گنج دنيا کي بري رنج

بقائي نيست گنج دنيوي را
طلب مي کن تو گنج معنوي را

تو گنج معنوي را معرفت دان
که گنج معنوي را نيست پايان

نه هر کس را سزاوار است اين گنج
انيس جان افکار است اين گنج

چو اين گنج از براي عارفان است
کسي کاين گنج دارد عارف آن است

هر کسي از گنج سلطاني نوائي يافتند
نقد گنج کنت کنزا نزد سيد آن اوست