شرف نامه نظامي

همان لشگرش را ز بس برگ و ساز
بدان گنج پنهان نيامد نياز

همه نسخت گنج نامه که بود
به دارنده دير دادند زود

هنوز اندران دير ديرينه سال
بسي گنجنامه است از آن گنج و مال

از آن گنج نامه دهندش يکي
اگر بيش باشد وگر اندکي

مگر داد دولت مرا پاي رنج
که پايم فرو رفت ازينسان به گنج

شه از گنج گوهر به دريا کنار
يکي مجلس آراست چون نوبهار

به غارت مبر گنج غاري چنين
برانديش لختي ز کاري چنين

درو بيش از اندازه دينار و گنج
نهاده بهر گوشه بي دسترنج

بپرداخت آن گنج ديرينه را
وزو داد مرهم بسي سينه را

نبايد نهادن بر اين خاک دل
کزو گنج قارون فرو شد به گل

در آن گنج خانه که زر يافتند
ره از اژدها پر خطر يافتند

گر از بهر گنج آرم آنجا فريش
به مغرب زر مغربي هست بيش

اگر گنج خواهد فدا سازمش
گر افسر هم از سر بيندازمش

وگر بنده اي را فرستد ز راه
سپارم بدو گنج و تخت و کلاه

ز گنج و زر و زيور و لعل و در
بسي پشت پيلان ز گنجينه پر

چو شه ديد گنج فرستاده را
چهار آرزوي خدا داده را

چو نوبت بدان گنج پنهان رسيد
ز هندوستان چيني آمد پديد

به پايين آن مهد پيرايه سنج
فرستاد چندين شتر بار گنج

دگر گنج را در زمين کرد جاي
نمونش نگهداشت با رهنماي

چو شمشير گيرد بود چون درخش
چو مي بر کف آرد شود گنج بخش

چو بخشش کند ره نمايد به گنج
چو بخشايش آرد رهاند ز رنج

به جاي فرستادن نزل و گنج
چرا با هزبران شدي کينه سنج

من آن گنج و آن اژدها پيکرم
که زهر است و پازهر در ساغرم

به نزد تو از گنج و از اژدها
خبر ده به من تا چه آرد بها

به گنج و به لشگر غرور آيدت
زبون گشتن از کار دور آيدت