جوهر الذات عطار

کرا بنمايم اينجا گنج جوهر
مگر آنکو ببازد همچو من سر

کرا بنمايم اينجا گنج معني
مگر آنکو رسد در عين تقوي

کر اين گنج بنمايم در اينجا
که گردد همچو من در عشق رسوا

سر تو بر سر گنج الهي است
گدا بودي در آخر پادشاهيست

سر تو بر سر گنج يقين است
همه ذرات تو عين اليقين است

چه باشد گر چه سيصد رنج باشد
نخواهم سر مرا چون گنج باشد

نخواهم سر حقيقت گنج خواهم
دل از دوست من بيرنج خواهم

ببر سر تا شود گنج آشکارت
چنين اينجا قلم راندست يارت

سر خود را فداي گنج کردم
تو ميداني که من پر رنج بردم

سرم بادا فداي گنج کردم
تو ميداني که من پر رنج بردم

سرم بادا فداي گنج جانم
که خواهم برد آخر رنج جانم

چو من عاشق در اين گنج تو هستم
تو ميداني که بر رنج تو هستم

بزور اين گنج را برداشت منصور
ورا در جمله عالم کرد مشهور

بزور اين گنج کي نتوان ستد باز
يکي بين در اينجا نيک و بد باز

زهي منصور صاحب درد تحقيق
ترا اين گنج گشت از يار توفيق

زهي منصور گنج اينجا فشانده
بسر در راز جانان تو بمانده

بيک ره دم زدي در گنج اينجا
برافکندي بکلي رنج اينجا

بيک ره دم زدي اندر اناالحق
از آن بردي تو گنج ذات مطلق

بيک ره گنج اينجا برفشاندي
همه در سوي ذات خويش خواندي

بيک ره پرده از سر بر گرفتي
يقين اين گنج ظاهر بر گرفتي

ترا زيبد از اينجا گنج بردن
که از جان و دل اينجا رنج بردن

تو گنج ذات ديدي بي بهانه
زدي دم از اناالحق جاودانه

تو گنج ذات ديدي بي بهانه
زدي دم از اناالحق جاودانه

تو گنج ذات ديدي اندر اينجا
مرا بر و اصلان کردي تو پيدا

تو گنج ذات ديدي از يقينت
يکي شد اندر اينجا کفر و دينت