ديوان حافظ

در جنب بحر جود تو از ذره کمتر است
صد گنج شايگان که ببخشي به رايگان

ديوان خاقاني

يک مي به دو گنج شايگان خر
رغم دل رايگان خوران را

ديوان قاآني

نمودي چهره ماه آسمان را ز آستان راندي
گشودي غنچه گنج شايگان را رايگان کردي

هفت پيکر نظامي

کيست کو گنج رايگان نخرد
وارزوئي چنين به جان نخرد

هيلاج نامه عطار

درون گنج شو چون سالکان تو
حقيقت گنج بستان رايگان تو

ديوان باباطاهر

غم عشقت ز گنج رايگان به
وصال تو ز عمر جاودان به

ديوان خاقاني

خاقاني را هزار گنج است
يک يک به تو رايگان فرستيم

ديوان شاه نعمت الله ولي

چو پادشاه کريم است حضرت سلطان
هزار گنج به هر بنده رايگان بخشد

کشکول شيخ بهايي

عمر تو گنج و هر نفس از وي يکي گهر
گنجي چنين لطيف مکن رايگان تلف

ديوان عطار

از در سرشک و گوهر اشک
بس گنج که رايگان نهادم

هيلاج نامه عطار

نيابي گنج معني رايگان تو
اگر اينجا نيابي جان جان تو

مصيبت نامه عطار

گر دهد آن گنج دستش رايگان
ذره هرگز نداند قدر آن

ديوان اشعار منصور حلاج

دمبدم از گنج طبع و درج چشم
لعل و گوهر رايگان خواهم فشاند

ديوان شمس

شاه ما باري براي کاهلان
گنج مي بخشد به هر دم رايگان

شرف نامه نظامي

مگر مار برد گنج از آن رو نشست
که تا رايگان مهره نايد به دست