شماره ١٨: حکايت
چنين گويند که آدم عليه السلام گندم بخورد و از بهشت بدر افتاد، ايزد تعالي گندم غذاء او کرد، هر چند از وي ميخورد سيري نيافت، بايزد تعالي بناليد، جو بفرستاد تا ازان نان کرد و بخورد و بسيري رسيد، آنگه وي را بفال داشتي که او را ديدي سبز و تازه، و ازان گه باز اندر ميان ملوک عجم بماند که هر سال جو بنوروز بخواستندي از بهر منفعت و مبارکي که دروست،