شماره ١٤٤
منم که پاره غم در دهان غم دارم
بزير ناصيه صد داستان غم دارم
دلي که زخم پذيري کند نميدانم
وگرنه تير نفس در کمان غم دارم
از آن به تيغ غم آيم که درد کانچه عشق
هزار قافله عشرت زيان غم دارم
چه شد که جان بغمت داده ام بگفته عشق
اگر غمت بگريزد ضمان غم دارم
گر از بهشت شود معصيت عنان تابم
هزار شکر که صد بوستان غم دارم
ازان ديار عدم شد مسخرم عرفي
که صد سپاه بلا در عنان غم دارم