شماره ٢٣٩: طريق دلبري تو مگر پري داند
طريق دلبري تو مگر پري داند
که آدمي نه بدين شيوه دلبري داند
کسي که هربن مژگان بصد کرشمه سپرد
سزد که هر سر موئيش دلبري داند
ز جان طمع ببرد يا بدل غمش ننهد
کسي که عادت آن ترک لشگري داند
ادب ز چشمه دل تشنگي دهد آبم
کدام خضر درين چشمه رهبري داند
حذر از آنکه بد ونيک آهوان حرم
ز فربهي نگرد يا ز لاغري داند
کسي که اين همه حسنش دهند بي آن نيست
که شمه ز حساب ستمگري داند
اگر بهيچ دهد جوهرش جدل نکند
گهر فروش که انصاف جوهري داند
ز پا درافتد وبرخاستن محال بود
کسي که رهروي عشق سرسري داند
بزرچگونه توان لعل آفتاب خريد
گرفتم آنکه کسي کيما گري داند
بران تتبع حافظ زداست چون عرفي
که دل بکاود و درد سخنوري داند