شماره ١٣٨: تا روي دلفروز تو بستان آتشست
تا روي دلفروز تو بستان آتشست
دل مرغ نغمه سنج گلستان آتشست
يا رب چه آتشي تو که چندين هزار داغ
از تاب شمع روي تو در جان آتشست
گر ، مست حيرتيم ز روي تو دور نيست
آتش پرست واله وحيران آتشست
افسرده از نصيب نباشد دل کباب
آن يابد اين نواله که مهمان آتشست
اي طاير بهشت ز باغ دلم حذر
کين لاله زار داغ گلستان آتشست
خون شهيد عشق جهانرا فرو گرفت
کشتي مساز نوح که طوفان آتشست
مستم بمحفلي که دران آتش جحيم
ته جرعه اي زساغر مستان آتشست
افتاده دامن دل عرفي بدست عشق
يعني که دست شعله بدامان آتشست