فراز و نشيب

اندر اين بزم از دوکس شرمنده ام دائم که باز

آنکه بيرونم کشدبعد از قدم کفش من است

اول از بالانشين خود که بعد از وي منم

بعد از آن زيردست خود که هم کفش من است