اي مسلمانان، گرفتارم بدست کافري
شوخ چشمي، تيز خشمي، ظالمي، غارتگري
با اسيران و غريبان سرکشي هر دم کني
از رخ گل رنگ او هر سو بهار خرمي
با حريفان دگر معشوق عاشق پروري
وز دهان تنگ او هر گوشه تنگ شکري
چيست داني، صف بصف، مژگان تيزش هر طرف؟
ناوک اندازان سپاهي، نيزه داران لشکري
در بر سيمين، دلي داري، بسختي همچو سنگ
وه! که دارد اين چنين سنگين دلي، سيمين بري؟
بندگانش تاجدارانند و گرد کوي او
هر قدم تاج سري، افتاده بر خاک دري
تاب ظلم او ندارم، الله الله! چون کنم؟
من گداي بي کسي، او پادشاه کشوري
اي که مي گويي: هلالي، سر نخواهي باختن
باش تا فردا ميان خاک و خون بيني سري