شماره ٣٥٢: هر کس که نيست کشته عشقت هلاک به
هر کس که نيست کشته عشقت هلاک به
هر کس که نيست خاک رهت، زير خاک به
گر جان پاک در ره تو خاک شد چه باک؟
بالله! که خاک راه تو از جان پاک به
با سوز او بساز، که عشقست کارساز
وز درد او منال، که دل دردناک به
بر چاکهاي سينه منه مرهم، اي طبيب
ما عاشقيم و سينه ما چاک چاک به
غم نيست گر هلالي بيدل هلاک شد
جانا، تو زنده باش، که او خود هلاک به