شماره ٣٢٥: من و تخيل حسنت، چه يار بهتر ازين؟
من و تخيل حسنت، چه يار بهتر ازين؟
بغير عشق چه ورزم؟ چه کار بهتر ازين؟
بروزگار شدي يار من، بحمدالله
دگر چه کار کند روزگار بهتر ازين؟
بغمزه آهوي چشمت شکار مردم کرد
که ديد آهوي مردم شکار بهتر ازين؟
ز جرعه کرمت بيشتر فشان بر من
تو ابر رحمتي، آخر ببار بهتر ازين
تبارک الله ازين سبزه و گلي که تراست!
نبوده است و نباشد بهار بهتر ازين
تو مست جام غروري هميشه، اي زاهد
مباش غره، که رنج خمار بهتر ازين
بران سمند، که در چابکي و جلوه گري
نيامدست بميدان سوار بهتر ازين
ز دور چرخ، هلالي، بداغ دل خوش باش
طمع ز کوکب طالع مدار بهتر ازين