شماره ٢٨٩: يارب، غم بيرحمي جانان بکه گويم؟
يارب، غم بيرحمي جانان بکه گويم؟
جانم غم او سوخت، غم جان بکه گويم؟
ني يار و نه غمخوار و نه کس محرم اسرار
رنجوري و مهجوري و حرمان بکه گويم؟
آشفته شد از قصه من خاطر جمعي
ديگر چه کنم؟ حال پريشان بکه گويم؟
گويند طبيبان که: بگو درد خود، اما
دردي که گذشتست ز درمان بکه گويم؟
دردي، که مرا ساخته رسوا، همه دانند
داغي، که مرا ساخته پنهان، بکه گويم؟
اندوه تو ناگفته و درد تو نهان به
اين پيش که ظاهر کنم و آن بکه گويم؟
خلقي همه با هم سخن وصل تو گويند
من بي کسم، افسانه هجران بکه گويم؟
دور طرب، افسوس! که بگذشت، هلالي
دور دگر آمد، غم دوران بکه گويم؟