شماره ٢٣١: اگر چون خاک پامالم کني، خاک درت گردم
اگر چون خاک پامالم کني، خاک درت گردم
وگر چون گرد بر بادم دهي، گرد سرت گردم
کشي خنجر که: ميسازم بدست خويش قربانت
چه لطفست اين؟ که من قربان دست و خنجرت گردم
تو ماه کشور حسني و شاه لشکر خوبان
گداي کشورت باشم، اسير لشکرت گردم
پس از مردن چو در پرواز آيد مرغ جان من
چو مرغان حرم بر گرد قصر و منظرت گردم
مگس وارم، بتلخي، چند راني؟ سوي خويشم خوان
که بر گرد لب شيرين همچون شکرت گردم
هلالي را بهشياري چه جاي طعن؟ اي ساقي
بگردان ساغر مي، تا هلاک ساغرت گردم