هر که شد ز اهل قبله بر تو پديد
که به آورده نبي گرويد
گر چه صد بدعت و خطا و خلل
بيني او را ز روي علم و عمل
مکن او را به سرزنش تکفير
مشمارش ز اهل نار و سعير
ور ببيني کسي ز اهل صلاح
که رود راه دين صباح و رواح
از مناهي شود بکل يک سوي
با اوامر نهد بکلي روي
کند از فرض ها و نافله ها
سوي عقبي روانه قافله ها
به يقين اهل جنتش مشمار
ايمن از روز آخرش مگذار
مگر آن کس که از رسول خدا
شد مبشر به جنة المأوي
گر چه ده کس بود به آن مشهور
اندر آن ده مدارشان محصور
زانکه جمعي ز آل پاک سرشت
هم بشارت رسيدشان به بهشت