شماره ٦٩٤: منم فتنه هزاران فتنه زادم

منم فتنه هزاران فتنه زادم
به من بنگر که داد فتنه دادم
ز من مگريز زيرا درفتادي
بگو الحمدلله درفتادم
عجب چيزي است عشق و من عجبتر
تو گويي عشق را خود من نهادم
بيا گر من منم خونم بريزيد
که تا خود من نمردم من نزادم
نگويم سر تو کان غمز باشد
ولي ناگفته بندي برگشادم