شماره ٤٨٧: کل عقل بوصلکم مدهش
کل عقل بوصلکم مدهش
کل خد ببينکم مخدش
مست گشتم ز طعنه و لافش
درديش خوشتر است يا صافش
بصر العقل من جلالتکم
مثل الترک عينه اخفش
کر شوم تا بلندتر گويد
هر که او دم زند ز اوصافش
شارب الخمر کيف لا يسکر
صاحب الحشر کيف لا ينعش
زان دمي کو دميد در عالم
گشت پرگل ز قاف تا قافش
مسکن الروح حول عزته
مسکن ليس فيه يستوحش
اندرآيد سپهر تا زانو
چو کشد بوي مشک از نافش
من اتاه الي الخلود اتي
و انتهي من مکانه المرعش
جان بريد از جهان و عذرش اين
کالفتي يافتم ز ايلافش