مثنوي معنوي - دفتر اول از مثنوي - پرسيدن صديقه رضي الله عنها از مصطفي صلي الله عليه و سلم کي سر باران امروزينه چه بود

گفت صديقه که اي زبده وجود

حکمت باران امروزين چه بود

اين ز بارانهاي رحمت بود يا

بهر تهديدست و عدل کبريا

اين از آن لطف بهاريات بود

يا ز پاييزي پر آفات بود

گفت اين از بهر تسکين غمست

کز مصيبت بر نژاد آدمست

گر بر آن آتش بماندي آدمي

بس خرابي در فتادي و کمي

اين جهان ويران شدي اندر زمان

حرصها بيرون شدي از مردمان

استن اين عالم اي جان غفلتست

هوشياري اين جهان را آفتست

هوشياري زان جهانست و چو آن

غالب آيد پست گردد اين جهان

هوشياري آفتاب و حرص يخ

هوشياري آب و اين عالم وسخ

زان جهان اندک ترشح مي رسد

تا نغرد در جهان حرص و حسد

گر ترشح بيشتر گردد ز غيب

نه هنر ماند درين عالم نه عيب

اين ندارد حد سوي آغاز رو

سوي قصه مرد مطرب باز رو