شماره ١٦٤: دل و جانم اسير غم تا کي
دل و جانم اسير غم تا کي
خسته محنت و الم تا کي
عمر را صرف هرزه کردن چند
مايه حسرت و ندم تا کي
دلم از فکرهاي بيهوده
دايم الحزن و النقم تا کي
نقش بي اصل آرزو و امل
بر دل و جان رقم زدن تا کي
محنت رنج تو بتو تا چند
غصه و درد دمبدم تا کي
کردها منتج پشيماني
گفتها مورث ندم تا کي
در ره دين و در طريق هدي
اعمي و ابکم و اصم تا کي
جان علوي بقيد تن تا چند
دشمنان شاد و محترم تا کي
ان حق تا بچند خار و سبک
و ان باطل ولي نعم تا کي
غفلت از ياد آخرت تا چند
غم دنيا و بيش و کم تا کي
حرف جمشيد و تخت کي تا چند
ياد آفريد و جام جم تا کي
گفتن حرف هاي بيهوده
به نواهاي زير و بم تا کي
بيش ازين شاعري مکن اي (فيض)
اين سخنهاي کم ز کم تا کي