اي آنکه به رخسار ارغواني
نوشين لبي و شيرين زباني
بازار تو همچون آسمانست
زيرا که تو چون ماه آسماني
برجند دکان ها تو را و چون مه
زين برج بر آن برج تو رواني
فرمان نيکوان همه تو را باشد
زيرا که تو سالار نيکواني
اين را به لطافت همي فروشي
آن را به سياست همي دواني
گر طره ز بهر بها نداري
بر تخته سيمين چرا نشاني