صفت يار به حج رفته بود

به حج شدي و من از اندهان هجرانت

به گرد خانه تو گشته ام چو حاج دوان

تو ماه و مکه ز روي تو آسمان برين

تو حور و کعبه ز روي تو روضه رضوان

رواست ار تو مرا مي کشي به تيغ فراق

از آن که رسم بود در حج اي پسر قربان