اي يار دبستاني و دبستان
            ناديده چو تو دلربا و دلبر
         
        
            حوري و دبستان به تو مزين
            ماهي و محلت به تو منور
         
        
            از نور تو اين گشته چرخ اعلا
            وز فر تو آن گشته خلد اکبر
         
        
            گاه گاه برند اوستاد خود را
            بادام و شکر کودکان يکسر
         
        
            او را تو همي از دو چشم و از لب
            بادام بري هر زمان و شکر