به چشم دل همي بينم غم و تيمار جان اي جان
به انديشه همي دانم همه اسرار جان اي جان
به حاجت جان تو را خواهد به رغبت دل تو را جويم
مجوي آزرم جان آخر مخواه آزار جان اي جان
ز اندوهت گران شد جان چو از عشقت سبک دل شد
تو بر دل نه کنون سختي هلا از بار جان اي جان
ز هجرت جان همي نالد ز تو ياري همي خواهد
تو ياري ده يکي جان را که هستي يار جان اي جان
چو تو نزديک جان داري هميشه تيز بازاري
چرا نزد تو کاسد شد چنين بازار جان اي جان
تو خود جاني چه رنجاني همي جان را چو مي داني
که مدح شاه مسعودست شغل و کار جان اي جان
جهانداري که راي او صلاح دولت و دين را
روانش گنج ها دارد به استظهار جان اي جان
خرد در باغ مدح او چو برگردد تماشا را
رسيده ميوه ها چيند ز شاخ و بار جان اي جان
ز مهرش جان چو گلزاري شده زو زندگاني خوش
که هر ساعت گلي رويد بدان بازار جان اي جان
چو سازد خلعتي فاخر به نام دولت انديشه
به وصفش کسوتي بافد ز پود و تار جان اي جان