شماره ٦: در دل چو خيره خيره کند عشق خار خار
در دل چو خيره خيره کند عشق خار خار
با رنج دير دير کند صبر دار دار
در تن خزد ز بويه وصل تو مور مور
در من جهد ز انده هجر تو مار مار
سر در کشم به جامه در از شرم زير زير
گريم ز فرقت تو دل آزار زار زار
بر ديده ام چو اشک زند يار تير تير
پيچان شوم چنانکه کنم جامه تار تار
آويزدم نظر نظر اندر مژه مژه
از دانه دانه لؤلؤ ديده چو هار هار
تا کي برآزماييم اي دوست نيک نيک
تا چند برگراييم اي يار بار بار
گل گل فتاده بر دو رخ من رده رده
تا تازه تازه در جگرم خست خار خار
غم کم خورم که هست زيانکار خير خير
دل خوش کنم که هست جفاکار يار يار
از راهها که هست مخوفست راه راه
وز کارها که هست نه خوبست کار کار