چو دلگشاي رقيبان شوي به لطف نهاني
زبان بنده ببندي به التفات زباني
چو تير غمزه نهي در کمان کشي همه بر من
ولي کني به توجه دل رقيب نشاني
چو تيغ ناز کشي منتش کشم من غافل
ولي به علم نظر زخم بر رقيب رساني
چو دلبري کني آغاز من نخست دهم دل
ولي تو سنگ دل اول دل رقيب ستاني
شکر براي من ارزان کني گه سخن اما
نهان به جنبش لب جمله بر رقيب فشاني
چو کوه اگر همه تمکين شوي بروي خوشم من
و گرچه بادروي چون رسد رقيب بماني
بلي گهي که نهي در کمان خدنگ تغافل
تغافل از دل مجروح محتشم نتواني