صفت درود و تمام شدن نامه
درود از من بدان شمشاد آزاد
که دارد در ميان پوشيده پولاد
درود از من بدان ياقوت سفته
که دارد سي گهر در وي نهفته
درود از من بدان عيار نرگس
که دارد مر مرا از خواب مفلس
درود ا زمن بدان ماه دو هفته
که دارد ماه بخت من گرفته
درود از من بدان باغ شکفته
که دارد خانه صبرم کشفته
درود از من بدان شاخ صنوبر
که دارد شاخ بختم خشک و بي بر
درود از من بدان گلبرگ خندان
که دارد مرمرا همواره گريان
درود از من بدان خود روي لاله
که دارد چشمم آگنده به ژاله
درود از من بدان دو رسته گوهر
درود از من بدان دو خوشه عنبر
درود از من بدان عيار سرکش
که دراد مرمرا در خواب ناخوش
درود از من بدان ديباي رنگين
درود از من بدان مهتاب و پروين
درود از من بدان سرو گل اندام
که دارد مرمرا دل خسته مادام
درود از من بدان زلفين عطار
که زو مر مشک را بشکست بازار
درود از من بدان چشم فسونگر
که دارد مرمرا بي خواب و بي خور
درود از من بدان رخسار مهوش
که دارد جانم از محنت بر آتش
درود از من بدان ماه دو هفته
که دارد مرمرا بيهوش و تفته
درود از من بدان مشهور آفاق
که دراد مر مرا از کام دل طاق
درود از من بدان گلروي خوشبوي
که دارد سال و ما هم در تگ و پوي
درود از من بدان زلف رسن باز
که دارد مرمرا مشهور شيراز
درود از من بدان ناز و عتابش
که آبم برد زنخدان خوشابش
درود از من بدان آيين و آن فر
که دارد رويم از تيمار چون زر
درود از من بدان گنج نکويي
که دارد پيشه با من کينه جويي
درود از من بدان خورشيد تابان
که داردحسن بر خورشيد گيهان
درود از من بدان روي چو گلبرگ
که از شرم رخش ريزد ز گل برگ
درود از من بدان سرو سمن روي
که ندهد همچو بوي او سمن بوي
درود از من بدان پيروزگر شاه
درود از من بدان بيدادگر ماه
درود از من بدان تاج سواران
درود از من بدان رشک بهاران
درود از من بدان جان جهانم
درود از من بدان جفت جوانم
درود از من بدان ماه سمن بوي
درود از من بدان يار جفاجوي
درود از من بدان کاو را درودست
مرا بي او ديده چون دو رودست
درود از من فزون از هر شماري
درود از من فزون از هر بهاري
فزون از ريگ کهسار و بيابان
فزون از قطره دريا و باران
فزون از رستني بر کوه و صحرا
فزون از جانور بر خشک و دريا
فزون از روزگار هر دو دوران
فزون از اختران چرخ گردان
فزون از گونه گونه تخم عالم
فزون از نر و ماده نسل آدم
فزون از پر مرغ و موي حيوان
فزون از حرف دفترهاي ديوان
فزون از فکرت و انديشه ما
فزون از وهم و کيش و پيشه ما
ترا از من درود جاوداني
مرا از تو وفا و مهرباني
ترا از من درود آشنايي
مرا از ماه رويت روشنايي
هزاران بار چونين باد چونين
دعا از من ز بخت نيک آمين