نخستين قسم را گويند ارادت
            که بستانند از اهل سعادت
         
        
            چنين خرقه ز دست شيخ پوشند
            بجان در ره تعظيمش بکوشند
         
        
            ز دست هيچکس پوشيد نتوان
            چنين خرقه يقين در راه اخوان
         
        
            بترک اسم دارد قسم ثاني
            چو درويشي همي بايد که داني
         
        
            ز دست هر که نيکو حال باشد
            عدوي نفس و جاه و مال باشد
         
        
            توان پوشيدن و شايد نگهداشت
            فتوح روزگار خويش انگاشت