الحکايت والتمثيل

برون شد ابلهي با شمع از در

بديد از چرخ خورشيد منور

زجهل خود چنان پنداشت جاويد

که بي اين شمع نتوان ديد خورشيد

بدو بشناس او را و فناشو

دران عين فنا عين بقا شو

تو باقي گردي ار گردي تو فاني

توماني جمله گر بي تو تو ماني