شماره ٧٠٨: کوتاه ساز رشته آمال خويش را
کوتاه ساز رشته آمال خويش را
مپسند در شکنجه پر و بال خويش را
پرواز من به بال و پر توست، زينهار
مشکن مرا که مي شکني بال خويش را
دست دعا بود سپر ناوک قضا
در کار خير صرف کن اقبال خويش را
دل واپسان به هيچ مقامي نمي رسند
بفرست پيشتر ز اجل مال خويش را
آن سنگدل که آينه ما به سنگ زد
مي ديد کاش صورت احوال خويش را
با دشمنان دوست نما در ميان منه
صائب اگر ز اهل دلي، حال خويش را