چه خبر؟
چو تو به ما نرسيدي ترا زما چه خبر
ولي نديده کسي را ز اوليا چه خبر
مرو به خود به خود آ تا خداي خود بيني
بيا بگو که ترا از خود و خدا چه خبر
چو تو به عرش نرفتي نداني از معراج
چو تو خداي نديدي ز مصطفا چه خبر
تويي که بر لب درياي جسم معتکفي
ترا ز حال کماهي جان ما چه خبر
بلاي لانکشيدي ز عشق بالايش
ترا ز قامت و بالاي آن بلا چه خبر
ترا چو برگ و نوائي ز عشق حاصل نيست
ترا ز برگ و نواهاي بي نوا چه خبر
چو از کدورت نفسي نکرده اي گذري
ترا ز صوفي صافي با صفا چه خبر
تو بسته زر و زن گشته اي و کشته آن
ترا ز مردي مردان پارسا چه خبر
منم ز جام الست مي بلي سرمست
ترا چو نيست نصيبي از آن بلي چه خبر
تو در خماري و ميخانه را نمي جوئي
ترا ز مستي مستان آن سرا چه خبر
هزار چشمه آب حيات در نظر است
کسي که ديده نباشد ز چشمه ها چه خبر
بر آ به دار فنا تا بقاي ما بيني
فنا نديده چو منصورت از بقا چه خبر
ترا چو درد دلي نيست اي برادر من
ز دردمندي رنجور بي دوا چه خبر
به کنج زاويه عشق منزوي نشدي
ز شوق سلطنت و ذوق انزوا چه خبر
چو تو عزيز و زليخاي خود نمي داني
ز حسن يوسف مصري جانفزا چه خبر
به شش جهات فرومانده اي به يک دو سه چيز
ترا ز عالم بيحد و منتها چه خبر
چو تو به عشق نگشتي ز خويش بيگانه
ترا ز دولت عشاق آشنا چه خبر
نرفته اي تو به شرق و نيامدي از غرب
ترا ز عرش و ز رحمان و استوا چه خبر
ز حال سيد ما گر خبر نمي داري
عجب مدار گدا را ز پادشا چه خبر