شماره ٧١٤: گر چه آب حيات را ماني
گر چه آب حيات را ماني
در جهان جاودان کجا ماني
اي که گوئي به پادشه مانم
غلطي کرده اي گدا ماني
بر سر پل چو خانه مي سازي
زود باشد که بي سرا ماني
ما چنين مست و تو چنان مخمور
کي به رندان بزم ما ماني
درد بايد که تا دوا يابي
درد چون نيست بي دوا ماني
گنج قارون اگر بدست آري
زود باشد که بي نوا ماني
در رفيقي سيد عالم
حيف باشد اگر تو وا ماني