اي خواجه در حجابي از خود صفا نيابي
تا ترک خود نگوئي هر گز خدا نيابي
هر جا که دردمندي باشد دواش درد است
بي درد دل چه جوئي از ما دوا نيابي
ما چشمه حياتيم تو تشنه در بيابان
تا آب ما ننوشي ذوقي ز ما نيابي
سردار عاشقان شو منصور بر سر دار
دار فنا نديده دار بقا نيابي
گم ساز خويشتن را در کوي عشقبازان
تا گم نگردي از خود گم کرده وا نيابي
گر بي نواي اوئي يابي از او نوائي
ور بي نوا نباشي از وي نوا نيابي
ساقي بزم مستان امروز سيد ماست
تا روي او نبيني مقصود را نيابي