شماره ٦٣٢: همچو ما کيست در جهان تشنه
همچو ما کيست در جهان تشنه
بحر خورديم و همچنان تشنه
عين آب حيات چشمه ماست
چشمه در چشم و ما به جان تشنه
مي رود آب چشم ما هر سو
ما به هر سو شده روان تشنه
خوش کناري بر آب ديده ماست
ما فتاده درين ميان تشنه
همه عالم گرفته آب زلال
حيف باشد تشنگان تشنه
آب دريا و تشنه مستسقي
مي خورد آب ناتوان تشنه
سخن سيد است آب حيات
خضر وقت است و ما به آن تشنه