اي دل گشايشي ز دل عاشقان بجو
آسايشي ز صحبت صاحبدلان بجو
دريوزه اي ز همت مردان حق بکن
بخشايشي ز خدمت اين دوستان بجو
پروانه وار ز آتش عشقش بسوز دل
آن لحظه آرزوي دل و کام جان بجو
از خود نهان به خلوت جانانه در خرام
چون بي نشان شدي زخود آن دم نشان بجو
گر طالب حقيقتي مطلوب نزد تست
درياب و آرزوي دل طالبان بجو
ذرات کاينات ز خورشيد روي او
روشن شدند ذره به ذره عيان بجو
سيد ازين ميان و کنارش طلب مکن
برتر شو از کنار و برون از ميان بجو