شماره ٤٩٨: نواي عالمي بخشي اگر يابي نواي او
نواي عالمي بخشي اگر يابي نواي او
همه بر رأي تو باشند اگر باشي براي او
مقام سروري جوئي سر کويش غنيمت دان
بهشت جاودان خواهي در خلوت سراي او
به جانان جان سپار اي دل که کار عاشقان اين است
هواي خويشتن بگذار اگر داري هواي او
بيا و دردي دردش به شادي روي ما درکش
که خوش دردي است درد دل که آن باشد دواي ما
گداي حضرت او شو که شاه عالمي گردي
همه باشند گداي تو اگر باشي گداي او
اگر چه مختصر باشد به نزد او همه عالم
فقيرانه فدا کردم فداي که فداي او
چو بنده هر که فاني شد حيات جاودان دارد
هميشه زنده خواهد بود سيد از بقاي او