شماره ٣٩٩: ما ازين خلوت ميخانه به جائي نرويم
ما ازين خلوت ميخانه به جائي نرويم
از چنين آب و هوائي به هوائي نرويم
عشق شاه است روان در پي او مي گرديم
از پي عاقل مسکين گدائي نرويم
نرويم از در ميخانه به جائي ديگر
جنت ماست ازين خانه به جائي نرويم
دردي درد که يابيم خوشي مي نوشيم
تن درستيم و پي هيچ دوائي نرويم
ما محبيم و ز محبوب همو مي جوئيم
برو اي عقل کز اينجا به جفائي نرويم
به هياهوي رقيبان نرويم از در تو
دائما گر چه بگوئيم دعائي نرويم
نعمت الله به همه کس چو عطا مي بخشد
ما از او تا نستانيم عطائي نرويم