شماره ٣٣٢: ما خدا چون شما نمي طلبيم

ما خدا چون شما نمي طلبيم
يعني از خود جدا نمي طلبيم
هر کسي طالبند چيزي را
ما بغير از خدا نمي طلبيم
جان و دل را فداي او کرديم
وز جنابش جزا نمي طلبيم
مبتلاي بلاي او گشتيم
والعجب جز بلا نمي طلبيم
گرچه داريم درد دل ليکن
درد دل را دوا نمي طلبيم
کشته عشق او شديم وليک
ما ازو خونبها نمي طلبيم
عين مطلوب گشته اي سيد
زان سبب غير ما نمي طلبيم